100 jaar ... Ru van Veen
Op 15 december 1912 werd pianist, componist en arrangeur Ru van VEEN geboren.
Ru van Veen studeerde aan het Amsterdamse conservatorium, en kwam in de jaren dertig als afgestudeerd musicus op straat te staan. Hij ging toen pianoles geven, wat hij tot 1944 volhield. Vervolgens kwam hij bij ‘de radio’, waar hij naast pianospelen ook veel componeerde en arrangeerde. Bovendien trad hij als pianist op in het klassieke genre, o.a. in dubbelconcerten met George van Renesse en Cor de Groot.
Zijn eerste cabaretmelodieën speelde Van Veen na de oorlog bij een groep die `t Gaat Goed-cabaret heette. Hierin speelden acteurs als Rolien Numan, Jan Musch en Joop Doderer. Later noemde Ru van Veen het ‘een echt idealistisch clubje’: scherpe sociale satire in een enthousiaste sfeer. ‘Ik heb er veel geleerd, met name van Ber Hulsing. Zijn composities waren een toonbeeld van eenheid van tekst en muziek. Daar heb ik later zelf altijd naar gestreefd.’
Omstreeks 1953 wilde Cor Lemaire, de vaste begeleider van Wim Kan, iets anders en Kan zocht iemand die zowel in het klassieke als in het lichtere genre uit de voeten kon. Ruim dertig jaar zat Ru van Veen vervolgens aan de vleugel, terwijl Wim Kan met Corry Vonk aan zijn zijde zijn conference bracht. Ru van Veen schreef samen met Kan 'klassieke' nummers als Waar gaan we in het nieuwe jaar naartoe?, Waardig over de drempel en Met me vlaggetje, me hoedje en me toeter. Tijdens Kan’s befaamde Oudejaarsconferences stond op zijn vleugel een schaal met oliebollen. Hun samenwerking duurde tot Kan's dood in 1983.
Voor het publiek was Wim Kan de ster en hoorde Corry Vonk, als zijn grote steun en toeverlaat, die deelde in het slotapplaus, er gewoon bij. Maar voor Kan was Ru van Veen onmisbaar. Hij zei over hem: ‘Hij heeft een aangeboren gevoel voor taal, voor spreektaal, dat valt niet te leren. Zodra ik een tekst geschreven heb, gaan we samen bij de piano zitten en behoedzaam – woord voor woord, zinnetje na zinnetje - laat hij alles over zich komen. Hij luistert, hij wikt, hij weegt. Hij plaatst mijn woordkeus in zijn notenland.’
Daarnaast trad hij vele malen op als solist of in ensembleverband. In radioprogramma’s als Ru van Veen bladert in zijn poëziealbum en Ru-Rhytm (alias Rurythm) speelde hij jarenlang zelfgekozen melodieën, respectievelijk in de genres ‘licht klassiek’ en wat meer swingend.
In 1986 ontving hij op het jaarlijkse cabaretgala in Scheveningen de eerste Begeleidingsprijs. Bij die gelegenheid ontroerde hij de zaal met een medley van de bekendste liedjes uit de periode waarin hij Wim Kan begeleidde. Tot op hoge leeftijd was hij actief bij het salonorkest Trocadero.
Van Veen schreef talloze arrangementen voor de radio, die onder meer werden uitgevoerd door het Ramona Kwartet en het Ru van Veen Ensemble. Tijdens het radioprogramma Café Chantant van de TROS, dat begin jaren tachtig werd uitgezonden, waren veel arrangementen te horen. De Muziekbibliotheek van de Omroep bezit 472 arrangementen van zijn hand. Zijn veelzijdigheid blijkt ook uit een handschrift uit 1949 in de MB: muziek bij The winter’s tale van Shakespeare, door het Kamerorkest van de NCRV opgenomen voor uitzending op Eerste Kerstdag van dat jaar.
Op 26 mei 1988 overleed Ru van Veen op 75-jarige leeftijd.
LINKS:
• Een selectie van Ru van Veen-repertoire in onze collectie
• Muziekschatten geschreven door Ru van Veen
• Bekijk een interview van Willem Duys met Ru van Veen in 1962
• Bekijk Met me vlaggetje, me hoedje en me toeter vertolkt door Corrie Vonk
• Ru van Veen in de OmroepmuziekWiki
• Beluister Boule blanche van ensemble Casse Musette (met Ru van Veen als pianist)
Andere artikelen in deze rubriek
Laatste aanpassing op zaterdag 15 december 2012
