Componist Robert HEPPENER overleden
In Bergen (NH) is gisteren op 84-jarige leeftijd componist Robert HEPPENER (1925-2009) overleden.
Robert Heppener kreeg zijn muzikale opleiding aan het Amsterdams Conservatorium: piano bij Jan Odé en Johan van den Boogert. Daarna volgde hij compositielessen bij Bertus van Lier. Heppener in een interview in Muziekjournaal (Vol. 10 nr. 5): "Van Lier was een heel bijzondere man, die voelde dat ik blokkades had. Het gekke is dat ik eigenlijk helemaal niet meer weet wat hij nou precies deed, maar iedereen die me kent van voor die tijd zegt dat ik een totaal ander mens ben geworden".
Na vijf jaar aan het Rotterdams Conservatorium te hebben lesgegeven doceerde Heppener van 1961 tot 1980 in Amsterdam (eerst muziektheoretische vakken aan het Muzieklyceum, vervolgens compositie en theorie aan het Sweelinck Conservatorium). Daarna was hij nog enkele jaren als docent verbonden aan het conservatorium in Maastricht. Heppener over lesgeven: "Lesgeven is een complex fenomeen. Je leert iemand iets en ondertussen leer je zelf ook. Als het goed gaat, is het een interessante wisselwerking. Een docent moet goed oppassen dat hij over de hoofden van de leerlingen niet zijn eigen stokpaardjes berijdt. [...] Lesgeven is weten hoe hetgeen je zegt overkomt" (uit: Als de droom maar groot genoeg is / Paul Janssen). Tot zijn leerlingen behoren Joël Bons, Jan Rokus van Roosendael, Ivo van Emmerik en Ron Ford.
Vanaf 1987 wijdde Heppener zich volledig aan het componeren. Daarbij gebruikte hij vooral zijn zintuigen, hij was wars van het componeren volgens dwingende schema's zoals het serialisme. Joël Bons over zijn leraar: "Heppener heeft in zijn muziek nooit een bepaalde school vertegenwoordigd, maar steeds met grote integriteit zijn eigen 'innerlijke logica' gevolgd, gebaseerd op kennis van en liefde voor de traditie". Generatiegenoot Jaap Geraedts karakteriseerde eens Heppener als volgt: "een man van wie het artistieke bewustzijn diep in de psychische structuur van zijn persoonlijk-
heid is verankerd. Wie met hem over muziek spreekt moet zich totaal identificeren. Niets van wat hij zegt duidt op een verschil in benadering van zijn eigen muziek ten opzichte van die van anderen. De overheersende toon is er één van fundamentele eerbied voor het creatieve proces. [...] Hij is puur, spontaan, open en absoluut objectief. In het kort: hij is muziek".
De omroepensembles hebben in de loop der jaren zeker twaalf van Heppeners composities uitgevoerd. Voor de eerste maal gebeurde dat op 23 november 1965 toen het Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Paul Hupperts Eglogues (versie 1963) ten gehore bracht. Muziek voor straten en pleinen (1970) en het Concert voor 2 piano's en orkest (2003) beleefden zelfs hun wereldpremière in vertolkingen door respectievelijk het Radio Filharmonisch Orkest en het Radio Symfonie Orkest.
De muziekbibliotheek bezit vier autografe partituren van Robert Heppener.
LINK:
Luister naar Leo Samama's reactie op Heppeners overlijden (Viertakt Actualiteiten 25/8/2009, vanaf 01:29:20)
Laatste aanpassing op vrijdag 28 augustus 2009
