Paper.li Blogger Facebook Twitter
Zoek in catalogus

Bert Paige, een rasarrangeur

Bert PAIGE werd op 15 oktober 1920 als Albert Lepage geboren in het Belgische Gent. Aan het plaatselijke conservatorium studeerde hij trompet, harmonieleer, contrapunt en orkestratie. Hij speelde in het orkest van Robert De Kers en kwam via hem in de jazzwereld terecht. Na de Tweede Wereldoorlog speelde hij voor Canadezen in Nederland.
Van 1950-1957 speelde hij hier bij The Ramblers. Hij ging steeds meer componeren en arrangeren, en werkte mee aan vele grammofoonplaatopnamen en radio- en tv-producties. Zo was hij in de jaren zestig en zeventig onder meer verantwoordelijk voor het muzikale aandeel in VARA's Showboat en Met de muziek mee.
Als dirigent van het AVRO-TV-orkest had hij onder meer de muzikale leiding van de Corry Brokken-shows, Willeke zingt de Grote Zes, Music Hall, Negentien toen en Sterallures.
In 1959 won het door Bert Paige gearrangeerde en door Teddy Scholten gezongen lied 'n Beetje het Eurovisie Songfestival. In totaal arrangeerde hij elf songfestivalliedjes, waaronder ook het winnende De troubadour (1969, Lenny Kuhr).
Van 1958 tot 1960 was hij in dienst van platenmaatschappij Dureco, in 1961 werd hij orkestleider-arrangeur bij Phonogram. Als arrangeur werkte hij mee aan de plaatopnamen van een groot aantal Nederlandse artiesten: naast Corry Brokken waren dat o.a. Wim Sonneveld, Saskia en Serge, Boudewijn de Groot, Liesbeth List, Rob de Nijs, Frans Halsema en Willem Nijholt.
Zijn veelzijdigheid blijkt als men een blik werpt op het Bert Paige-materiaal in de muziekbibliotheek. Naast de ‘officiële uitgaven’ van populaire liedjes waaraan zijn naam verbonden is bevinden zich daar meer dan 2200 arrangementen, waarvan verreweg het grootste deel voor het Metropole Orkest. Ook arrangeerde hij bijvoorbeeld voor het Strijkensemble van (organist) Cor Steijn, dat bestond uit acht strijkers, piano/gitaar, bas en slagwerk, voor het vergelijkbare ensemble van Dick Willebrandts (beiden leidden in de jaren ’50-’60 ook heel anders samengestelde ensembles), voor blaasorkest, voor het Promenade Orkest en vele andere orkesten en ensembles.
Daarnaast schreef Paige muziek bij hoorspelen: o.a. In de gekroonde karnton en De zwarte diamant (beide ca. 1960). Composities in zeer uiteenlopende genres kregen van hem een nieuwe jas aangemeten: van opera, operette en musical tot populaire liedjes op teksten van o.a. Ernst van Altena, Willy van Hemert, Stan Haag en Gerrit den Braber.
Dirigent Gerard Strootman herinnerde zich een uitspraak van Paige over diens werkwijze gedaan bij zijn bezoek aan diens huis aan de Neuweg in Hilversum: “Ik bekijk de muziek, zit aan mijn tafelke en schrijf het arrangement, zonder hulp van een instrument. Als ik de partituur klaar heb schrijft mijn vrouw, met potlood, alle partijen uit voor de instrumenten”!

LINKS:
• Werken in de collectie van de muziekbibliotheek
• Artikel in de OmroepmuziekWiki
• Arrangementen van Bert Paige op muziekschatten.nl (online bladmuziek)
Gerard Strootman over zijn ontmoeting met Bert Paige
Mijn gebed, D.C. Lewis (Nummer 1 in 1970, arrangement van Bert Paige)
Het dorp, Wim Sonneveld (gearrangeerd door Bert Paige)
Jan Klaassen de trompetter, Rob de Nijs (arrangement van Bert Paige)

Laatste aanpassing op woensdag 10 oktober 2012

« Terug naar het overzicht.

< Vorige Volgende >

Bert Paige, een rasarrangeur